Ο Στουρνάρας δεν πρόκειται να πεινάσει!

Οφείλω να ομολογήσω ότι κατατρόμαξα όταν άκουσα την χθεσινή δήλωση («σε δραματικούς τόνους», όπως ανέφεραν σχεδόν… φοβισμένοι οι παρουσιαστές στα δελτία των ειδήσεων όλων των μεγάλων καναλιών της χώρας) του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. «Αν δε πάρουμε τη δόση, θα πεινάσουμε», μας πληροφόρησε σοβαρός σοβαρός ο κ. Στουρνάρας – με όλο το τεράστιο κύρος που απορρέει από το χαρτοφυλάκιο του.

Τύχαινε να κάθομαι στο τραπέζι όταν άκουσα τη δήλωση αυτή. Κοίταξα λοιπόν με μισό μάτι το χαβιάρι και τον καπνιστό σολομό στο πιάτο μου, και γουλιά δεν μου κατέβαινε πια από την ακριβή σαμπάνια που συνόδευε το λουκούλλειο γεύμα μου… «Βρε μπας και έχει δίκαιο ο Στουρνάρας και οι δικοί του;» αναρωτήθηκα. «Μήπως είναι καλύτερο να στερηθούμε για λίγο τις σαμπάνιες και τα λοιπά, για να έχουμε να βάλουμε στο στόμα μας κάνα φιλετάκι τουλάχιστον (για τους γκουρμέδες, με σως μπεαρνέζ, όπως έλεγε και η διαφήμιση) ή, έστω, ένα λαβράκι, μια τσιπούρα, μια συναγρίδα, βρε αδερφέ;» Και έπειτα συλλογίστηκα ότι αυτή η στέρηση δεν θα είναι αιώνια. Γιατί, μόλις καβατζάρουμε τον «τελευταίο κάβο» (όπως δήλωσε όχι ο μοιραίος εκείνος και τρισκατάρατος «ύπαρχος του ‘’Τιτανικού’’» αλλά ένας άλλος ναυτιλλόμενος άνευ οδηγιών σε αχαρτογράφητες θάλασσες, ο κύριος πρωθυπουργός μας), θα αφήσουμε πίσω τις φουρτούνες, τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, θα πλέουμε στα απάνεμα νερά του ασφαλούς λιμανιού της τρόικας, θα έρθει η ανάπτυξη, η ευμάρεια, θα πέσει μάννα εξ ουρανού, θα τρώμε (όχι με χρυσά κουτάλια, βέβαια, αλλά ΘΑ ΤΡΩΜΕ)… Ενώ αν δεν πάρουμε τη δόση (μας), θα πεθάνουμε όλοι της πείνας ωσάν τα σκυλιά!

Λοιπόν, ας αφήσουμε τώρα την πλάκα, αρκετά γελάσαμε. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσοι μπορούν ακόμα να γελάσουν μετά από τόσες και τόσες φαρσοκωμωδίες ηλίθιες και κακόγουστες και κάκιστα σκηνοθετημένες, όλες με την ίδια πλοκή και το ίδιο και απαράλλακτο εκβιαστικό δίλημμα. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ πια να αισθανθώ ούτε καν οργή, παρά μόνο πίκρα και αηδία, μιαν απέραντη, ισοπεδωτική αηδία για όλα αυτά τα άβουλα και μοιραία και γελοία συνάμα ανθρωπάκια. Ειλικρινά, δεν ξέρω σε ποιους απευθύνονται πλέον, ποιο είναι πια το ακροατήριό τους. Πόσα κενά πρέπει να ακούγονται τώρα τα λόγια τους περί πείνας στα αυτιά όλων εκείνων που σήμερα κυριολεκτικά πεινάνε! Όλων εκείνων των χιλιάδων που έχασαν τα σπίτια τους και κοιμούνται στους δρόμους, όλων εκείνων των εκατοντάδων χιλιάδων που έχουν μείνει άνεργοί (και όσων ξέρουν ότι σύντομα ΘΑ μείνουν άνεργοι) εξαιτίας όλων των εγκληματικών μέτρων, όλων εκείνων που τρέφονται στα συσσίτια και ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, στα αυτιά εκείνων των παιδιών που λιποθυμάνε καθημερινά στο σχολείο από την πείνα, όλων εκείνων που δεν έχουν ευρώ για να αγοράσουν τα φάρμακά τους ή λίγο πετρέλαιο να ζεστάνουν το κοκαλάκι τους…

«Θα πεινάσετε», μας λένε. Οι ίδιοι αντιμετώπισαν ούτε μάλλον θα αντιμετωπίσουν ποτέ τον κίνδυνο της πείνας, δεν θα αντικρίσουν ποτέ κατάματα τον κίνδυνο της εξαθλίωσης. Κι όμως, μιλάνε για πείνα. «Αλλιώς αισθάνεται το άλογο το καμτσίκι, αλλιώς ο αμαξάς», είχε γράψει κάποτε ένας Γερμανός φιλόσοφος (λησμόνησα ποιος). Πόσο εύκολο είναι να ζητάς θυσίες από άλλους (και τι θυσίες μάλιστα!) όταν εσύ δεν πρόκειται να τις κάνεις, όταν μιλάς εκ του ασφαλούς! Πόσο εύκολο να μιλάς για «πατριωτικά καθήκοντα» όταν ο δικός σου ο πατριωτισμός μπορεί να θρέφεται (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά)!

Θα πεινάσετε εσείς ποτέ, αξιότιμε πρώην τραπεζίτη κύριε Στουρνάρα; Τι θα κάνετε όταν κάποια στιγμή ο λαός στείλει (και) την κυβέρνησή σας στον σκουπιδότοπο της Ιστορίας; Μήπως θα αναγκαστείτε να ζήσετε από το πετσοκομμένο επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ και να αναθρέψετε τα παιδιά σας με αυτά τα ολίγα; Ή μήπως ήδη σας περιμένει μια καλή και πλουσιοπάροχα αμειβόμενη θέση σε κάποια τράπεζα που στηρίξατε ως υπουργός με κάμποσα δισεκατομμύρια για την «ανακεφαλαίωσή» της, ή σε έναν οικονομικό οργανισμό έστω, ως επιβράβευση της «καλής δουλειάς» που επιτελέσατε στην Ελλάδα και των καλών αποτελεσμάτων που θα έχετε να επιδείξετε όσον αφορά στη «δημοσιονομική εξυγίανσή» της (γιατί στα στατιστικά οι αριθμοί μετράνε, όχι οι άνθρωποι); Και μήπως τα χρήματα που θα βγάζετε θα είναι κι αυτά αφορολόγητα, σαν εκείνα του «πως τον λέγανε» (γιατί το όνομά του έχει σκεπαστεί ήδη με όνειδος) που πριν λίγους μήνες παρίστανε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας;

Το ξέρω, δεν θα τα έχετε κλέψει αυτά τα χρήματα, κύριε Στουρνάρα. Σεβαστό. Δεν πρέπει να ντρέπεστε για αυτά. Το αξίζετε και για αυτό πληρώνεστε. Τη δουλειά σας κάνετε. ΑΥΤΗ είναι η δουλειά σας. Το ξέρετε καλά. Αλλά αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι άλλοι. Ότι ΑΥΤΗ είναι η δουλειά σας. Τα νούμερα, όχι οι άνθρωποι. Και επειδή είναι ΑΥΤΗ η δουλειά σας, πρέπει εμείς να κάνουμε τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ και να επισπεύσουμε την πρόσληψή σας από κάποια τράπεζα. Το συντομότερο δυνατόν!

Μια χάρη μόνο, κύριε Στουρνάρα. Μέχρι να έρθει αυτή η ώρα, μη μας μιλάτε για πείνα! Εντάξει;

Κ. Ν.