Του ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
Ως το κορυφαίο εκπαιδευτικό ίδρυμα στον κόσμο φέρεται και πάλι το Χάρβαρντ, σύμφωνα με τους ερευνητές του Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ζια Τονγκ της Σανγκάης, που αξιολογούν πάνω από 1.000 πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο. Κάπως αντίστοιχες είναι και οι αξιολογήσεις που κάνει κάθε άνοιξη η εφημερίδα “Times” του Λονδίνου, ενώ στα ίδια μονοπάτια κινούνται και άλλες έρευνες όπως αυτή που διεξάγεται από όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οι διάφορές για τον προσεχτικό παρατηρητή είναι στα πόσα από τα πρώτα 10 πανεπιστήμια είναι αγγλικά και πόσα αμερικάνικα και πόσα στα πρώτα 20 για παράδειγμα είναι από την Κίνα.
Έτσι προωθείται και η βιομηχανία των σπουδών στο Ενωμένο Βασίλειο αλλά και αλλού. Και εννοώ, πανεπιστήμια άθλια που χορηγούν τίτλους σπουδών στους έχοντες και παραέχοντες.
Δυστυχώς τα ελληνικά ΜΜΕ στην πλειονότητα τους στάθηκαν στο ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια που αναφέρονται στην κατάταξη είναι το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (στις θέσεις 301-400).
Και εδώ αρχίζει η απογείωση της βλακείας, της υποκρισίας και του υπολανθάνοντος εθνικισμού. Μας θυμίζουν ότι το 2011 το πανεπιστήμιο της Αθήνας είχε καταταγεί στις θέσεις 201-300. Ε, και; Ήταν, αν θυμάμαι καλά, στην 280ή θέση και τώρα πέρασε στην επόμενη εκατοντάδα όπου η ιεράρχηση παύει να υπάρχει – αναφέρονται και τα 100 μαζί. Και πόσες καλές σχολές έχει το πανεπιστήμιο της Αθήνας σε σχέση με το Αριστοτέλειο, των Ιωαννίνων, της Πάτρας, της Κρήτης (π.χ. βιολογικό);
Οι κινέζοι ιεραρχούν στην πρώτη δεκάδα, μετά το Χάρβαρντ, το Στάνφορντ, τρίτο το ΜΙΤ και τέταρτο το Μπέρκλεϊ. Στην πέμπτη θέση είναι το Κέιμπριτζ, ακολουθεί το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Καλιφόρνιας, το Πρίνστον, το Κολούμπια, και του Σικάγο και η δεκάδα κλείνει με την Οξφόρδη!
Στην αγγλική ιεράρχηση Οξφόρδη και Κέιμπριτζ κονταροχτυπιούνται με το Imperial και το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ενώ στη λίστα της ΕΕ μπαίνουν και πανεπιστήμια από άλλες χώρες.
Κι εγώ αναρωτιέμαι: τι σχέση έχουν τα μύδια με τα μούρα;
Οποίος έχει πάει στο Χάρβαρντ και πέρασε μέσα στο campus μπορεί να μου πει πώς θα το συγκρίνουμε από κτιριακή υποδομή με το Αριστοτέλειο έστω; Αλλά κι αν αυτό δεν είναι πρωτεύον (και συμφωνώ) πώς μπορεί κανείς να συγκρίνει πανεπιστήμια που είναι ιδιωτικά (ιδρύματα τα πλείστα) με τα ελληνικά που λειτουργούν με το συνήθως βλακώδες δημόσιο λογιστικό.
Στις ΗΠΑ, μεγάλες εταιρίες χρηματοδοτούν ιδρύματα που στήθηκαν συνήθως με κληροδοτήματα και συνεχίζουν να προσελκύουν δωρεές που φυσικά απαλλάσσουν τους δωρητές από την αντίστοιχη φορολόγηση. Στην Ελλάδα, τα πανεπιστήμια χρηματοδοτούνται από το δημόσιο ταμείο που στην περίπτωσή μας είναι έτοιμο να τιναχτεί στον αέρα.
Και το χειρότερο: η εκπαίδευση στην Ελλάδα «τρώει» το 3,2% (και αν) του προϋπολογισμού και η έρευνα το 0,3%. Συνολικά 3,5%. Στη Φιλανδία ξεπερνούν τα δυο μαζί το 10% και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μιλούμε για τριπλάσια νούμερα.
Γιατί τα αναφέρω αυτά; Διότι οι μεσίτες που προξενεύουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σε σπεκουλαδόρους σαν αυτούς που άρπαξαν τράπεζες και ετοιμάζονται να καταβροχθίσουν νοσοκομεία, λιμάνια, το νεράκι που πίνουμε και πάει λέγοντας, έχουν ήδη βάλει τα πολιτικά και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους να μας διεκτραγωδούν την κατάσταση στα ελληνικά ΑΕΙ. Και πατάνε και στη λίστα της Σαγκάης!
Όντως υπάρχουν στραβά, νεποτισμός, κατάχρηση, διαπλοκή σε κάποια τμήματα ελληνικών ΑΕΙ. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με το κριτήριο π.χ. τα πόσα βραβεία Νομπέλ έχουν κερδίσει έλληνες ή γιαπωνέζοι πανεπιστημιακοί; Ή το πώς συνεργάζονται τα πανεπιστημιακά τμήματα με την… αγορά;
Δηλαδή γιατί πρέπει να φτάσει να ρυθμίζει η αγορά τα της νομικής, της φιλοσοφικής, της θεολογικής και ένα σωρό άλλων σχολών;
Ρώτησε κανείς στην… ελληνοκρατούμενη Μεγάλη Βρετανία, πόση αποδοχή έχουν ή δεν έχουν στα μεταπτυχιακά του Κέιμπριτζ, του Ιμπίριαλ, της Οξφόρδης, του Εδιμβούργου; Θα εκπλαγούν! Αλλά μετά πώς θα κινδυνολογούν;
Και μιας και ένα από τα κύρια επιχειρήματα των θιασωτών της εκπόρνευσης των ελληνικών πανεπιστημίων είναι η συναλλαγή φοιτητών – καθηγητών για την ανάδειξη των δευτέρων σε θέσεις (πρυτανικές ή άλλες), μήπως πρέπει να θυμίζουμε στους άθλιους συνεχιστές της Διαμαντοπούλου, ότι πρώτη παράταξη στα πανεπιστήμια είναι η ΔΑΠ της Νέας Δημοκρατίας, δεύτερη η ΠΑΣΠ του ΠαΣοΚ και τρίτη η προσκείμενη στο ΚΚΕ. Άρα;
Μα πόσο θράσος πρέπει να έχουν όλοι αυτοί που στην Αριστερά χρεώνουν τα πάντα; Αλήθεια, πόση πλάκα θα είχε αν όλες οι αριστερές παρατάξεις αποφάσιζαν και απέσυραν τους λίγους εκπροσώπους που διέθεταν στα εκλεκτορικά σώματα του παλιού νόμου;
Και όποιος έχει αντίρρηση ας ψάξει να βρει για παράδειγμα πώς εκλέχτηκαν διάφοροι ουρανοκατέβατοι στη Δημοσιογραφική σχολή του ΑΠΘ.
Περισσότερα θέματα από την Ελλάδα: http://lpyrgos-hellasnews.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου