Το έλεγα εγώ στον εαυτό μου, χθες το απόγευμα: «Μην ανοίξεις τηλεόραση να δεις το ΠΑΟΚ – Αϊντχόφεν, θα ξενερώσεις άσχημα. Και δεν είναι εποχή με τα μνημόνια και τις τρικομματικές… κωλοτούμπες να χαλιέσαι κι άλλο». Δεν… με άκουσα. Και την άνοιξα. Και, φυσικά, το σκυλομετάνιωσα.
Διαπίστωσα σε όλο το του το μεγαλείο αυτό που ήξερα καλά μέσα μου και ξέρει ο κάθε σοβαρός ΠΑΟΚτσής: Η ομάδα μου έχει μπει σε βαθύ λούκι. Σε όλα τα επίπεδα… Και η καθημερινότητά της προκαλεί πλέον μόνο θλίψη. Τουλάχιστον σε όσους δεν έχουν κάποιο «συμφέρον» να παριστάνουν (ή να γράφουν...) ότι όλα βαίνουν καλώς. Ότι δεν έγινε και τίποτε βρε αδερφέ που ο υγιής κόσμος του ΠΑΟΚ αγανακτισμένος από όσα διαπιστώνει τον τελευταίο καιρό, έχει γυρίσει με αηδία την πλάτη σ' αυτούς που σήμερα κρατούν τις τύχες της στα χέρια τους. Υπερβάλλω; Για σκεφτείτε το καλύτερα…
- Η ομάδα μου είχε να λέει ότι διοικείται από έναν πυρήνα παικτών που έγραψαν ιστορία στην Τούμπα. Που ο κόσμος μας τους εμπιστεύτηκε τυφλά, γιατί πίστεψε ότι πονούσαν την ομάδα όσο κι ο ίδιος. Ότι με αυτούς τουλάχιστον, κανένας δεν θα έβαζε «το χέρι στο μέλι», όπως οι διάφοροι Γουμενο-παγωνο-μπατατούδηδες, που την κατέκλεψαν την τελευταία δεκαπενταετία και την έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Ειδικά εφόσον επρόκειτο για τα λεφτά του απλού ΠΑΟΚτσή. Αντ' αυτού, διαπιστώνουμε από τα αποτελέσματα του περίφημου οικονομικού ελέγχου τα ίδια και χειρότερα «τέρατα και σημεία». Και διαβάζουμε ότι όσοι, εξοργισμένοι, απαιτούν διαφάνεια... κάνουν και κακό στο σύλλογο....
- Η ομάδα μου είχε πέρσι έναν προπονητή που, παρά τις συνεχείς αφαιμάξεις υλικού μέσα στη χρονιά, χάρισε στο σύλλογο μια νίκη – ορόσημο για γενιές ΠΑΟΚτσήδων (το διπλό επί της Τότεναμ) και μέσα σε έξι μήνες κατάφερε να «φτιάξει από το πουθενά» έναν παίκτη που πουλήθηκε 1,5 εκατομμύριο ευρώ – και κάποιοι φωνάζουν ότι είναι και λίγα. Αντ΄ αυτού, κάποιοι φέρανε περίπου με τα ίδια λεφτά έναν… κολλητό τους από τα χρόνια που ήσαν συμπαίκτες, ήδη αποτυχημένο σε άλλη μεγάλη ομάδα, που σκεφτόταν σοβαρά-σοβαρά να φέρει ως μεταγραφή (τον δοκίμαζε δεκαπέντε μέρες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ) παίκτη με πρόβλημα ταυτόχρονα στους χιαστούς, στο μηνίσκο, στον αχίλλειο τένοντα και με άσθμα! Μετά λέμε για τον.. Πίου...
- Η ομάδα μου, με αποκλειστικό χρηματοδότη τον κόσμο της, είχε τα τελευταία χρόνια στο ρόστερ της ονοματάρες και παίκτες με.... κιλών. Γκαρσία, Βιειρίνια, Κοντρέρας, Ίβιτς, Μουσλίμοβιτς, Σορλέν, Βιτόλο... Αντ' αυτών, που οι περισσότεροι έφυγαν φέρνοντας, ή χαρίζοντας, ένα κάρο λεφτά, τα οποία ακόμη προσπαθούμε να βρούμε πού πήγαν, σήμερα παίζουν... αυτοί οι τύποι που… θαυμάσαμε χθες (αλήθεια, εκείνος ο Ρομπέρ είχε και… παράπονο ότι δεν τον έβαζαν, λέει;).
- Η ομάδα μου είχε πάντα στο πλευρό της, έστω και με τις υπερβολές του, έναν περήφανο λαό, που με την παρουσία του στην Τούμπα ήξερε να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών με το Δικέφαλο στο στήθος. Αντ΄ αυτού είδα χθες πάλι εκατό... πειραγμένα να αποδοκιμάζουν το πιο πολύτιμο ίσως περιουσιακό στοιχείο του ΠΑΟΚ σήμερα, το Δημήτρη Σαλπιγγίδη, τη μέρα που βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού η υπόθεση της παραμονής του στην ομάδα! Μη ρωτήσετε γιατί, θα σας πουν πάλι κάτι ακατάληπτα για το καλοκαίρι του 2006...
Αυτός είναι, δυστυχώς, ο σημερινός ΠΑΟΚ. Βαριά άρρωστος. Σε όλα τα επίπεδα. Ανίατη αρρώστια. Κι αυτή η εικόνα πληγώνει... δεν αντέχεται... Και το χειρότερο είναι, βεβαίως, ότι ελπίδα σωτηρίας δεν φαίνεται από πουθενά. Εκτός κι αν κάποιοι εννοούν σωτηρία όλους αυτούς τους περίεργους τύπους με το βεβαρημένο ποινικό μητρώο που εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι υποσχόμενοι να κάνουν τον ΠΑΟΚ... Τσέλσι.
Οπότε την άλλη Πέμπτη, την ώρα του αγώνα στο Ισραήλ, λέω να πάω για ποτό. Ή να δω κανέναν αγώνα του… Άρη, να παρηγορηθώ που εκεί τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα…
Σωστότατος! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή