Ο Κλιντ Ιστγουντ αυτήν τη φορά δεν στέκεται πίσω από την κάμερα, ούτε δίπλα σε μια άδεια καρέκλα στην οποία μάλιστα μιλάει, όπως έκανε πριν από τις εκλογές απευθυνόμενος δήθεν σε έναν αόρατο Μπαράκ Ομπάμα. Τώρα ο Κλιντ Ιστγουντ βρίσκεται μπροστά από τις κάμερες και μάλιστα στον πάγκο. Στον ρόλο ενός προπονητή του μπέιζμπολ που θέλει να κερδίσει τον αγώνα, την κόρη του και το κοινό του ως ηθοποιός που έχει γράψει Ιστορία με μεγάλα γράμματα στον αμερικανικό κινηματογράφο.
Το «Trouble with the curve» (όπως είναι ο τίτλος της ταινίας / σε ελεύθερη μετάφραση «Πρόβλημα με τη γυριστή») οδηγεί τους θεατές - και τον Κλιντ τον ίδιο - σε φλασμπάκ, ένα ταξίδι στο παρελθόν και στα νιάτα του. Ο Κλιντ χαμογελά. Κάνει το ίδιο όταν του θυμίζουν τις δηλώσεις του μετά την ταινία «Gran Torino» το 2008, όταν έλεγε πως θα ήταν η τελευταία φορά που θα έπαιζε για να αφοσιωθεί στη σκηνοθεσία και μόνο.
Ομως όταν ο Ρομπ Λόρενζ ο σκηνοθέτης του έφερε το σενάριο δεν μπορούσε να αρνηθεί. Ηταν ευκαιρία, όπως εξήγησε, να καθήσει λίγο στην άκρη και να μην κάνει τίποτε άλλο από το να κοιτάζει την Εϊμι (την Εϊμι Ανταμς που είναι η συμπρωταγωνίστριά του) και να πετάει κάθε λίγο την μπάλα.
Η ταινία δεν εκπλήσσει - λένε οι κριτικοί -, ούτε ο Ιστγουντ φαίνεται να πετυχαίνει αυτό που έχει καταφέρει ως σκηνοθέτης, να ζωντανεύει δηλαδή είδη που έχουν σχεδόν πεθάνει και να δίνει ψυχή στα κλισέ. Αλλωστε δεν έχουν κοπάσει και οι κριτικές για την εμφάνιση με την καρέκλα. «Το μήνυμα ήταν να δουν οι άνθρωποι την πολιτική και τους πολιτικούς όχι σαν είδωλα αλλά σαν αυτό που πραγματικά είναι» είχε πει τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου