Ο 20χρονος Aνταμ Λάντζα ήταν μοναχικός, ιδιαίτερα ντροπαλός, εξαιρετικά ευφυής. Και ζούσε σε ένα σπίτι γεμάτο όπλα. Ενα διώροφο σπίτι με μια μεγάλη βεράντα, χτισμένο σε ένα μεγάλο οικόπεδο γεμάτο δέντρα και με πισίνα στην πίσω αυλή - το όνειρο κάθε αμερικανικής οικογένειας.
Ομως πίσω από την πόρτα του αριθμού 36 της οδού Γιογκανάντα στην εύπορη πόλη Νιουτάουν του Κονέτικατ τα πράγματα δεν ήταν ειδυλλιακά. Πριν από τρία χρόνια, το 2009, η Νάνσι και ο Πίτερ Λάντζα χώρισαν έπειτα από 28 χρόνια γάμου. Το διαζύγιο ήταν τραυματικό για τους γιους του ζευγαριού. Ο μεγάλος, ο Ράιαν, φοιτούσε σε πανεπιστήμιο άλλης πολιτείας, και έτσι ο Ανταμ, τέσσερα χρόνια νεότερος, έμεινε μόνος στο σπίτι των 350.000 δολαρίων με τη μητέρα του. Η Αστυνομία, πάντως, δεν έχει βρει ακόμα εάν η Νάνσι συνδέεται με κάποιο τρόπο με το σχολείο Σάντι Χουκ. Οι γείτονες δεν τον γνώριζαν καλά και τον περιγράφουν ως ιδιαίτερα μοναχικό και προβληματικό. Οταν άκουσαν την είδηση για τη δολοφονία 26 ατόμων και η Αστυνομία έσπευσε κατά λάθος να αναφέρει ως δράστη τον Ράιαν, τον μεγάλο αδελφό, όσοι γνώριζαν την οικογένεια ήξεραν ότι οι αστυνομικοί πρέπει να είχαν κάνει λάθος.
«Ο Ανταμ Λάντζα ήταν πάντα ένα περίεργο παιδί, από τα 5 του», έγραψε στο twitter ο γείτονας και πρώην συμμαθητής του Τιμ Ντάλτον. «Οσο φοβερό και αν ακούγεται, δεν μπορώ να πω ότι εξεπλάγην». Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ένας φίλος της οικογένειας. «Ηταν ένα πολύ προβληματικό παιδί», παρατηρεί. «Είχε σοβαρά ζητήματα». Ζούσε σαν να μην αισθάνεται πόνο, θυμούνται όσοι τον γνώριζαν. «Πριν από μερικά χρόνια, όταν έπαιζε μπέιζμπολ, τα άλλα μέλη της ομάδας έπρεπε να προσέχουν να μην πέσει επειδή μπορούσε να τραυματιστεί σοβαρά και να μην το καταλάβει», λένε. Πάντως, γείτονες περιγράφουν ότι είχε συχνά έντονες εκρήξεις οργής.
Ο αδελφός του, Ράιαν, φέρεται να είπε στους αστυνομικούς ότι ο Ανταμ είχε σύνδρομο Ασπεργκερ, ένα είδος αυτισμού, καθώς και αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας, γνωστή ως sociopathy. Οσοι πάσχουν από αυτή έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν παρορμητική και ριψοκίνδυνη συμπεριφορά, σε μια προσπάθεια να ξεφύγουν από την αίσθηση του κενού που τους πλημμυρίζει. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν ενδιαφέρονται για τις συνέπειες των πράξεών τους και δεν αισθάνονται φόβο.
Το σύνδρομο Ασπεργκερ είναι ένας τύπος αυτισμού που διαγιγνώσκεται σε όσους έχουν υψηλή ευφυΐα. Και ο Ανταμ, όπως λένε οι συμμαθητές του, ήταν εξαιρετικά ευφυής. «Ηταν διάνοια», λέει μια εξ αυτών. «Είχε κάτι που τον έβαζε ένα σκαλοπάτι πάνω από εμάς τους υπόλοιπους». Οταν ήταν 14 ετών, βοηθούσε τους συμμαθητές του στα Λατινικά και στα 16 ήταν ο καλύτερος στην τάξη των Αγγλικών, μελετώντας έργα όπως το «Ανθρωποι και ποντίκια» και «Ο φύλακας στη σίκαλη» - ιστορίες ταραγμένων νέων. «Ηταν σχεδόν οδυνηρό να συζητάς μαζί του, επειδή αισθανόταν τόσο άβολα», λέει η Ολίβια ντε Βίβο που καθόταν ακριβώς πίσω του στην τάξη. «Περνούσα πολύ χρόνο να αναρωτιέμαι τι σκεφτόταν».
«Δεν είχε φίλους, αλλά ήταν συμπαθητικός εάν κατόρθωνες να τον γνωρίσεις», λέει ο Κάιλ Κρόμπεργκ. «Ωστόσο δεν ταίριαζε με τα άλλα παιδιά. Ηταν πολύ, πολύ ντροπαλός. Δεν σε κοίταζε στα μάτια όταν μιλούσε». Ηταν όμως ιδιαίτερα ικανός στα κομπιούτερ και τα βιντεοπαιχνίδια. «Τον έβλεπα πάντα να περπατά μόνος, να κάθεται μόνος του στο λεωφορείο». Δεν είχε προφίλ στο facebook και το ηλεκτρονικό του αποτύπωμα ήταν ελάχιστο, αν και οι αστυνομικοί άφησαν να εννοηθεί ότι έχει emails που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο να κατανοηθεί η κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Στο λεύκωμα της αποφοίτησης της τάξης του το 2010 ο Ανταμ ήταν ο μοναδικός που δεν είχε φωτογραφιστεί. «Ντρέπεται τις κάμερες», έγραψαν δίπλα στο όνομά του.
Η μητέρα που λάτρευε τα όπλα
Ο πατέρας του Ανταμ, Πίτερ, πλήρωνε αδρή διατροφή προκειμένου η πρώην σύζυγός του Νάνσι να μην εργάζεται. Η Νάνσι, που κρατούσε τον Ανταμ σπίτι και του έκανε μαθήματα, λάτρευε τα όπλα. Ελεγε ότι συχνά πήγαινε για σκοποβολή με τα παιδιά της – το όπλο που χρησιμοποίησε ο Ανταμ για να τη σκοτώσει ήταν ένα από τα δικά της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου